تا ســــــروري در دست بد و لنده غر افتاد
از در و ديــــوار به شهـر و گذر افتاد
ملت ز پـيء دارو و جـــــا و غــــم روزي
دولت به غـــم جيب خود و گنج و زر افتاد
از هرسو صداي بم و هاوان و تفنگ است
بابــــا و نـــوه هــر دو ميــــان شــــرر افتاد
وجدان شده موميايي وغيرت زده در خواب
همــــت که ز بــــــازو و ز مّـــد نظر افتاد
ناکامي صد در صدي فخـــرست و مباهات
رســــــوايي بيـــن المــــللي معتبــــــر افتاد
يک لقمه گک نان خنک هم به گدايي ست
دريـــــوزه و دارا نگــــري در بـــــدر افتاد
دانشـــــورِ دوران شده بيچــــــاره و ولگرد
در مسنـــد فــــــرزيني جهـــــول پکر افتاد
در مادر و دختر که دگر عاطفه اي نيست
ديــــــدم که پسر نيـــــــز به جان پدر افتاد
يک دم نتـــــوان يک دم راحت زدن اينجا
حلقوم عمــــر در دمي تيــــغ و تبـــر افتاد
از هرچه بگويم به خدا شـــــرم بيان است
از بس کـــه بد انديشي ميــــــان بشر افتاد
محمود دگر صلح و ترقي همه لاف است
در کشــورِ که حاکمش از پشت خر افتاد
---------------------------------------
بامداد دوشنبه 30 جدي 1398 خورشيدي
که برابر ميشود به 20 جنوري 2020 ترسايي
سرودم
احمد محمود امپراطور
درباره این سایت