يک لحظه نمي باشي پريشان تو ميشم

يک لحظـــــه نمي باشــــي پريشان تو ميشم

دلخــــورده، سراسيمــــــه و حيران تو ميشم

از پشتِ ســــــرِ پنجره با ديده ي خونبـــــار

من منتظـــرِ جلـــــــوه ي تابــــــان تو ميشم

از جنگل و کوه و کمـر و شهر به تنـــــــگم

اي قبلــــــه نمـــــــا رو به بيــــابان تو ميشم

ژوليــــــده و خونين جـــگر و خانـــه بدوشم

مجنونِ توهـــــم گوش به فـــــرمان تو ميشم

يک مصر زليخايي و تهمت چه ضرور است

بــي ولچک و زولانــــــه به زندان تو ميشم

با حسنِ خودت عالمـي را بُـــردي به يغمــا

من محــو هميـــــن بُـــردن آســـان تو ميشم

در دين خودم کافر و در عشق تو مصروف

غــــــارتگر دل صـــــدقه ي ايمان تو ميشم

لعــــلِ لب و دندان تو هوش از سـر من برد

در حســـــرت مخمـــوري چشمـان تو ميشم

در مجلسِ رنـــــدانِ تو مي خوره زياد است

خــاکِ قــــــــدم بـــــاده پــــرستـان تو ميشم

زيبــــــــــايي تـــو آفت جان گشت برايـــــم

در هــــــر نفسِ زنــــدگي تــــاوان تو ميشم

در ميکده و ديـــــــر و کليسا تو نبـــــــودي

در کعبــــــه بيـــا روزي مسلمان تو ميشم

گه گريه و گهي خنده و گه ناله ي جانسوز

از سينـــــه برون آرم و توفــــــان تو ميشم

روزي به بــــرم آيــي و محمود بـــــگويي

قربــــان تو قربــــان تو قربـــــان تو ميشم
---------------------------------------

بامداد دوشنبه 18 قوس 1398 خورشيدي

که برابر ميشود به 09 دسامبر 2019 ترسايي

سرودم

احمد محمود امپراطور